Kultura w Pracy zrzesza osoby od lat aktywnie działające w środowiskach artystycznych.
Wyznajemy zasadę #WorkArtBalance, walczymy o godne wynagrodzenia za pracę twórczą i – jako kultura pracująca – żadnej pracy się nie boimy. Reprezentujemy interesy artystów, a nie menadżerów kultury.
Chcemy działać lokalnie i globalnie; uprawiać sztuki mieszane; edukować i uczyć się od innych; myśleć kolektywnie i szanować indywidualność.
Tworzymy taką kulturę, w której sami pragniemy uczestniczyć.
Nie wierzymy w mit samotnego, natchnionego, genialnego artysty.
Niektórzy do tworzenia potrzebują spokoju, ale zaprezentowanie owoców twórczości w profesjonalnej formie to efekt działań wielu osób. Jako autorzy i animatorzy kultury wiemy, jak ważna jest sztuka współpracy. Częściej niż z materią wiersza poeci zmagają się z trudną rzeczywistością Późnego Kapitalizmu (pieszczotliwie: Późny). Kultura nie robi się sama, jej kształt jest wynikiem współpracy działań Twórców Kultury: artystów, organizatorów i publiczności. Chcemy, żeby była to współpraca świadoma.
Znamy sytuację po obu stronach barykady, dlatego chcemy tę barykadę obalić, a odpowiedzialność i frajdę organizacji życia kulturalnego przenieść z rąk menadżerów na barki artystów. Nie ograniczajmy się do narzekań, że nasza twórczość nie ma odpowiedniej przestrzeni do zaistnienia – stwórzmy ją razem.
O ostatniej książce poety „Kody Konami” (Fundacja Duży Format, 2023) rozmawiał z nim Dawid Mateusz z KwP. Event odbył się w jednej z najsłynniejszych księgarni w Krakowie, czyli Księgarni Pod Globusem przy ulicy Długiej 1, 9 października 2024.
Siedem osób stworzyło specjalne, tematyczne wiersze, które zostały zaprezentowane w leśnej scenerii. Oprócz nowych utworów wybrzmiały również grzybowe wiersze klasyków, m.in. Jerzego Harasymowicza, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, Johna Cage’a czy Ludwika Kerna, z którego utworu zaczerpnęliśmy część nazwy naszego wydarzenia.
I to taka, którą wykonujemy w imię wartości większych niż kapitał i fizyczne przetrwanie. Niektórzy służą dobrej zabawie, inni prawdzie, dobru i pięknu, inni realizują cele polityczne czy społeczne. Szanujemy wszystkie te podejścia i marzymy o tym, by ich realizowanie pozwalało także zagwarantować sobie godny byt.
Liryka szczególnie leży nam na kolektywnym sercu. Nie chce nam się już słuchać kapitulanckich tyrad o stałej Enzensbergera, szydera ze spotkań autorskich przy świecach zdążyła się nam już znudzić - podobnie jak same spotkania. Jest praca do wykonania ze strony Twórców Kultury. Poezja powinna zrozumieć, że jest częścią świata i życia społecznego; starać się w nich uczestniczyć, komentować je i zmieniać, zamiast wygodnie obracać się w stronę własnego tworzywa, skansenowych estetyk, mrzonek o apolityczności i kół wzajemnej adoracji. Tylko dzięki zdrowej i świadomej wspólnych celów współpracy jesteśmy w stanie przekonać Publiczność - często rezygnującą z poezji, zanim zdąży ją poznać - że literatura nadal może być głosem tak głośnym, jak kino, teatr, muzyka i inne dziedziny pracy twórczej.
Rewolucje technologiczne mamy teraz co dziesięć lat, a każda - jak nigdy wcześniej - opiera się na rozwoju języka. Jeśli nie będziemy się rozwijać, śledzić trendów, modernizować przyzwyczajeń, odbiorcy będą wybierali alternatywne formy konsumpcji kultury i naprawdę trudno będzie im się dziwić. Chcemy się więc spotykać, rozmawiać, organizować warsztaty, wymieniać wiedzą i doświadczeniami .
Literatura - czy szerzej: tekst - jest wszędzie, nie byłoby bez tego seriali na Netfliksie, filmów w Kinie Pod Baranami czy Wiedźmina 3 na konsoli. Chcemy sprawiać, by szła pod rękę z innymi dziedzinami sztuki, ale pewnym krokiem; inspirować się nawzajem, by tworzyć dzieła, które przekraczają klasyczne granice gatunków i nie mieszczą się w murach uczelni.
Wiecie, że kulturę i sztukę tworzy się nie tylko w dużych miastach? W każdym powiatowym miasteczku są ludzie, którzy wykonują ogrom niewidocznej pracy, dając młodzieży podwaliny, których nie daje instytucjonalne kształcenie, a dzięki którym największe talenty zyskują możliwość, by się realizować, zanim jeszcze przechwyci je Późny. Będziemy pomagać lokalnym instytucjom kreować życie kulturalne i walczyć z wykluczeniem z obiegu kulturalnego mieszkańców mniejszych miejscowości.
(ur. 1986 w Wadowicach) – syn szewca, wiejskiego działacza społecznego oraz nauczycielki historii w szkole podstawowej i gimnazjum; poeta, autor debiutanckiej Stacji wieży ciśnień, która otrzymała m.in. Nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny za debiut roku, nagrodę czytelników Browar za debiut oraz nominację do Nagrody Literackiej Gdynia. Redaktor: między innymi kilkunastu książek poetyckich i almanachu Połów. Poetyckie debiuty (2018-2022). Animator kultury: współzałożyciel Krakowskiej Szkoły Poezji im. Aleksandra Fredry, organizator kilkuset wydarzeń literackich w ostatnich latach. Jego wiersze były tłumaczone na angielski, czeski, rumuński, węgierski, kataloński, litewski, ukraiński.
(ur. 1996 w Bytomiu) – doktorant literaturoznawstwa na UJ, krytyk, redaktor, wydawca. Naukowo zajmuje się romantyzmem i teorią literatury, zawodowo prowadzeniem wydawnictwa Brak Przypisu, za najważniejsze uważa zajęcia na uczelni. Pomysłodawca i redaktor naczelny antologii Nikt nikomu nie tłumaczy. „Świat według Kiepskich” w kulturze. Zdarza mu się publikować rozmowy i teksty w „Stonerze Polskim”, „Popmodernie” czy „Zakładzie”. Dawniej współtworzył m.in. Bytom Film Festival, a całkiem niedawno „Nowy Napis Co Tydzień” i podcast „Nowy Gramofon”.
(ur. 1992) - bywa animatorem kultury, jest osobą współzałożycielską Stowarzyszenia Queerowe Centrum Kultury, od 2020 r. prezes Zarządu. Współtworzył cykl Most Kultury prezentujący twórczość młodopoetycką w Krakowie. W przeszłości aktorsko związany z Freeday Teatr, Sceną 21 oraz Teatrem Nowym Proxima.
(ur.1995 w Krakowie) – projektancie graficzne. Interesuje się graficznym projektowaniem publikacji, typografią, komunikacją wizualną i składem. Osoba współzałożycielska magazynu „Stoner Polski” / behance.net/stefamarchwiowna
(ur. 1993 w Łowiczu) – redaktor naczelny magazynu „Stoner Polski”. Autor dwóch książek poetyckich: Robodramy w zieleniakach (Korporacja Ha!art, 2019) oraz Największy na świecie drewniany coaster (Fundacja KONTENT, 2021), za którą otrzymał nominację do Nagrody Literackiej Gdynia. Laureat Nagrody Krakowa Miasta Literatury UNESCO (2021). Jego wiersze tłumaczone były na angielski, czeski, węgierski, słowacki, duński, ukraiński, grecki.
(ur. 1997 r. w Tarnowie) – autor tekstów, animator wydarzeń kulturalnych, laureat wielu konkursów literackich oraz turniejów jednego wiersza. Pierwsze rzeczy publikował w „Stonerze Polskim” (wiersze, prozy, filmy, muzyka, teksty o książkach itd.itp.). Absolwent inżynierii chemicznej i procesowej PK, a obecnie student Studiów Afrykańskich UJ. W 2021 roku w Biurze Literackim ukazał się jego debiutancki tom wierszy hoodshit (griptape).
(ur. 1995 w Mińsku) – reżyserka / operatorka. Ukończyła studia reżyserskie w 2017 r. Na początku kariery pracowała w telewizji, potem zajmowała się realizacją filmów komercyjnych. Przez ostatnie lata głównie skupia się na pracy przy działaniach / wydarzeniach kulturalnych (m.in. realizacji materiałów audiowizualnych dla wydarzeń poetyckich w Krakowie takich jak MOST KULTURY: Dębnickie Lato Poezji, SIŁA SŁABYCH / OPEN MIC W ramach XI. Nocy Poezji, MOST KULTURY: Międzywersowy Alert Poetycki, Królewski Open MIC na Wawelu).
(ur. w Lublinie). Pod pseudonimem literackim wydała książkę Transparty (Biuro Literackie, 2019), za którą otrzymała Nagrodę im. Wiesława Kazaneckiego w kategorii Ogólnopolski debiut roku oraz nagrodę czytelników Browar za debiut. Tłumaczona na języki angielski, czeski, hiszpański, rumuński i węgierski. Aktywna uczestniczka polskich i międzynarodowych festiwali literackich. W przeszłości środowiskowo związana z portalami literackimi, głównie Spojrzeniami i Liternetem. Pracuje w wydawnictwie naukowym.